bui het stort zich neer, een onweersbui het lichaam splijt en spettert weer het plenst het kletst het krijst en het komt vrij de wereld oef de meningen bestaan niet meer de lakens de gezichten en de veel te smalle straten hoeven het niet meer. Gerelateerde berichten: Naamloos hardleerse tongen Een storm vervolmaken de dingen lichten in trossen op