Het is ons wat

De rust die van het
landschap uitgaat

daarover raakt niemand
uitgepraat.

Op het netvlies haakt
een vlieg in.

Een mug laat een scheet,

een visser heeft beet.

De wolk houdt zich
achter de hand,

de zee doet het met het land.

Ik rijd enkele rondjes

op een zeepaard, wat een kontje.

Onder het dal ligt de
diepte

gaapt de kloof

geeuwt de eeuw.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *